Terwijl iemand anders aan het vertellen was over een stukje van haar verhaal ging bij mij een lichtje branden. Jeetje, wat zij vroeger telkens hoorde dat had ik ook. Het lichtje ging branden, kwartjes die vielen en ik moest mijn best doen om mijn tranen in te houden. Ik weet dat huilen mag en kan, maar dit was niet mijn moment. Dit was haar moment. Mijn tranen zouden wel komen op mijn moment. De tranen waren er trouwens niet omdat ik me zo slecht voelde, maar meer uit opluchting. Eindelijk snapte ik waar dat nare stemmetje in mijn hoofd vandaan kwam. Dat stemmetje wat tegen me zegt “je bent teveel”, “je praat teveel”.
Al van jongs af aan hoorde ik dat ik “teveel” was
Op mijn rapporten op de basisschool stond telkens weer dat ik een mooi rapport had, goed kon leren, maar dat ik echt wel wat minder moest praten. Wanneer ik mijn vinger opstak omdat ik het antwoord wist werd mij regelmatig vertelt dat ik anderen eens de kans moest geven. Dit zijn dingen waar vaak niet bij stilgestaan wordt wat voor impact dit kan hebben op een persoon. Maar wanneer je zoiets vaak genoeg hoort dan ga je erin geloven. Je gaat geloven dat je teveel bent. Dat je dus minder jezelf mag (of moet) laten zien.
Ik merkte het effect op de middelbare school al (achteraf gezien dan). Ik stak bijna nooit mijn vinger op als ik iets wist. Ik trok mezelf terug in een van de zijgangen op school om maar niet teveel op te vallen. En ik durfde nooit haantje de voorste te zijn, terwijl ik die neiging wel soms had. Altijd liet ik me wegcijferen en overschreeuwen door anderen.
Is dit herkenbaar?
Misschien is dit voor jou wel herkenbaar. Dat je jezelf teveel hebt gevoelt. En wellicht voel je jezelf nog steeds snel teveel. Er is tegen je gezegd dat je te hard praat. Dat je te aanwezig bent. Of misschien juist wel andersom: dat je harder moest praten of wat vaker je vinger op moest steken. Hoe dan ook… het heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat je nu moeite hebt met jezelf laten zien. Je hoort telkens weer die stemmen in je hoofd, alleen is de stem nu waarschijnlijk van jezelf omdat je erin bent gaan geloven.
Stemmen die zeggen dat je harder moet praten. Of juist zachter. Stemmen die zeggen dat het niet om jou gaat, dus waarom zou je in hemelsnaam met je hoofd in beeld komen? Stemmen die zeggen dat je echt teveel aanwezig bent. Ik kan dan wel zeggen ‘negeer ze’. Maar zo makkelijk is dat niet. Het is een proces. En gaat stap voor stap. Dus wat ik wel kan zeggen is: zet een stapje. Luister eens 1 dag niet naar die stemmen. Of 1 uur. Net wat voor jou goed is.
Jezelf online laten zien als ondernemer en als mens is essentieel
De reden dat je die stemmetjes mag gaan negeren, al is het stap voor stap, is omdat jij NIET teveel bent. Je bent sowieso niet “te”. Of dat nu teveel is of te weinig. Of gewoon te zachtaardig of te stil of… Noem maar op. Alles waar “te” voor staat klopt gewoon niet. Want jij bent goed zoals je bent. Jij bent uniek. Jij bent bijzonder. Jij mag er zijn. En wanneer je ondernemer bent en dus een eigen bedrijf hebt dan mag jij jezelf laten zien. Zowel online als offline. Want jij bent niet je bedrijf, maar je bedrijf is wel jou.
En vooral online onderscheid jij je met jouw bedrijf door jezelf te zijn en dat dus ook te laten zien. Mensen kiezen voor jou en jouw expertise. Ze gaan voor jou en niet voor die concullega omdat ze een verbinding voelen met jou. En die verbinding bereik je niet door alleen je producten of diensten te laten zien. Die bereik je door OOK jezelf te laten zien.
Mijn eigen proces
Doordat ik in het echte leven mezelf niet kon laten zien begon ik dit online te doen. Op mijn achttiende maakte ik een blog aan waar ik schreef over mijn leven. Het was echt mijn dagboek maar dan online. Niemand in mijn omgeving wist ervan en dat maakte het juist zo fijn. Er kwamen mensen op mijn blog terecht die mij alleen online kenden en waar ik een band mee kreeg. Zij schreven vaak ook op hun eigen blog en zo heb ik dus ook mensen leren kennen die ik nu 18 jaar later nog steeds in mijn leven heb. Als dan niet op afstand. Heel bijzonder.
Ook ik ging telkens weer een stapje vooruit in mezelf zijn en mezelf laten zien. Het is bij mij ook echt een proces van jaren geweest waarbij ik vooral in de laatste jaren ontdekte wie ik nou eigenlijk echt was. En daarmee ook mezelf steeds meer echt ging laten zien. Zonder filter, zonder muur, zonder gêne. Oké vooruit, vrijwel zonder gêne.
Het mooie is dat ik dit proces ook altijd gedeeld heb. Ik deelde dit omdat ik daardoor nog meer de verbinding voelde met anderen. Ik kwam erachter dat ik niet de enige was die me zo voelde of die bepaalde dingen meemaakte. Het werd dus ook echt heel belangrijk voor mij om online zichtbaar te zijn. Om mezelf te laten zien. Want doordat ik mezelf liet zien voelde ik me niet meer zo alleen. Plus ik hielp er ook nog eens vele anderen mee die zichzelf ook niet meer alleen voelden in hun gevoel.
Het moraal van dit verhaal
De reden dat ik dit alles met je deel is omdat ik je wil laten nadenken over waar jouw stemmetjes vandaan komen. Want zodra je weet waar het vandaan komt kan het proces beginnen. Het proces om ze uiteindelijk te negeren en je vooral te focussen op wat je te doen hebt in dit leven. Wat je wilt bereiken met je bedrijf en als persoon. Want nogmaals.. Jij mag er zijn. Jij bent van unieke waarde voor de ander. En dat mag je laten zien! Je bent nooit teveel. Jij bent.
Punt.