Nog maar een paar uur en er is weer een jaar voorbij. Grappig eigenlijk hoe het me vroeger niet snel genoeg kon gaan. En nu zou ik het liefst willen dat ik de tijd kon stilzetten. Afgelopen jaar is zowel privé als zakelijk een enorme rollercoaster geweest. Ik heb genoten, gehuild, ben tegen muren opgelopen, heb veel geleerd, ontzettend veel mensen ontmoet en geïnvesteerd. In energie, tijd en geld. Dit was mijn jaar:
Dit was fantastisch
Afgelopen jaar zijn er zoveel fijne en mooie momenten geweest. Teveel om op te noemen eigenlijk. Maar er springen wel een paar dingen uit. Onze vakantie in Italië bijvoorbeeld. Dankzij mijn persoonlijke blog heb ik deze trip samen met mijn gezin kunnen maken. Maar ook andere uitjes zoals Disneyland Parijs, Toverland en een weekendje naar Duinrell. Heerlijk om door je werk te kunnen profiteren en genieten van family time.
Verder denk ik ook nog regelmatig aan mijn tripje naar zuid Spanje samen met mijn vader en dochter. Dat was ook echt fantastisch en ik hoop dat we dit soort ‘spontane’ acties nog vaak zullen hebben.
Als het om werkgerelateerde dingen gaat vind ik het eigenlijk ook enorm fantastisch dat ik ontslag heb genomen. Dat was namelijk HET moment dat ik eindelijk echt koos voor mezelf. Iets wat ik stiekem al jaren niet echt heb gedaan. Daarnaast koos ik er ook voor om in mezelf te investeren, zowel in tijd als geld. Ik investeerde in een coach en niet zomaar eentje. Nee de allerleukste die er is. Namelijk Kim Buining. Het bloggersevent waar zij me voor uitgenodigd had in januari is echt de start geweest van iets heel moois.
Dit was ronduit kut
Afgelopen jaar heb ik natuurlijk niet alleen maar hoogtepunten gekend. Er waren ook genoeg dingen die echt kut waren. Vriendschappen die kapot gingen. Mensen op wie je dacht te kunnen rekenen die opeens hun rug toekeerden. En dierbaren in mijn nabije omgeving die opeens ernstig ziek bleken. Daarnaast hebben we ook ontzettend veel stress en zorgen om ons zoontje gehad qua gezondheid. Gelukkig krabbelt hij er nu weer bovenop, maar dat heeft me een hoop grijze haren opgeleverd.
Wat ik ook enorm kut vond was het onbestemde gevoel wat ik zo vaak had. Ik wist gewoon niet waar ik heen wilde of wat ik met mezelf aan moest. Ik had vaker het idee dat er toch niemand op me zat te wachten en was erg onzeker. Nu is dat niet iets van alleen afgelopen jaar. Ik heb een verleden met dit soort gevoelens en gedachten. En dat liet me dan wel weer even schrikken. Dat zulke gevoelens dan toch ongemerkt opeens boven komen.
Dit heb ik geleerd
Het afgelopen jaar heb ik ontzettend veel geleerd. Vooral over mezelf. Want dat is toch echt de basis. Zo heb ik geleerd dat hoe goed je dingen ook plant, hoe goed je denkt de balans te hebben, er altijd dingen onverwacht gebeuren. Daarmee leren omgaan is best moeilijk, maar ik heb het idee dat ik dat steeds beter kan. Ik accepteer dat ik niet overal de controle over heb. Maar ook dat ik juist wel weer controle heb over mijn eigen gedachtes en gevoelens. Ik kan meegaan in de negativiteit, dan trek ik dat ook aan. Of ik kan me juist focussen op de dingen die goed gaan en fijn zijn.
Verder heb ik geleerd dat ik er echt mag zijn. Ik ben heel wat waard plus ik heb een ander ontzettend veel te bieden. Ik mag dus veel meer vertrouwen in mezelf hebben.
Ook heb ik geleerd dat helaas niet iedereen het beste met je voor heeft. Dat klinkt erg negatief maar ik vind het een positieve les. Ik mag zeker veel meer vertrouwen op mijn intuïtie. Want er zijn momenten geweest dat ik die wegwuifde en achteraf dacht ‘had ik maar geluisterd’. Naast het feit dat niet iedereen het beste met je voor heeft, heb ik juist ook geleerd dat er mensen zijn die je de wereld gunnen. Die iedereen de wereld gunnen. Ik heb geleerd dat geven zoveel belangrijker is en dat ik daar juist ontzettend gelukkig van word.
Hier ben ik dankbaar voor
Ik ben ontzettend dankbaar voor de lieve mensen die dit jaar (opnieuw) op mijn pad kwamen. Ik besef me dat iedereen op je pad komt om een reden. Ze leren je iets. Sommige blijven lang op jouw pad en anderen verdwijnen na een poosje en kiezen een andere weg. Maar de lessen die blijven.
Daarnaast ben ik vooral ook enorm dankbaar voor de steun die mijn man me geeft. Hij is echt mijn rots in de branding en mijn schouder om op te huilen. Hij steunt me echt in alles, zowel privé als met mijn bedrijf. En wat vooral ook zo ontzettend fijn is, hij heeft vertrouwen in mij. Hij gelooft heilig in wat ik wil neerzetten met mijn bedrijf. En geeft me de ruimte ook om dat te doen. Ondanks dat het ook onzekerheden met zich meebrengt.
Hetzelfde geldt voor mijn familie. Zij steunen me al mijn hele leven en dankzij hen ben ik wie ik ben.
Dit neem ik mee naar volgend jaar
Vertrouwen in mezelf. Afgelopen jaar heb ik ontzettend veel geleerd. Over mezelf, over anderen, over het runnen van een bedrijf en over het leven. Al die lessen neem ik mee naar volgend jaar. Maar de grootste les is nog wel het vertrouwen in mezelf. Het grappige is, eind 2017 schreef ik op dat vertrouwen in mezelf als moeder hetgeen was wat ik had geleerd dat jaar. Dat heb ik in 2018 dus mooi voortgezet, maar dan op alle aspecten in mijn leven.
En dit laat ik achter
Er zijn een heleboel dingen die ik achter zou kunnen laten. Denk daarbij aan negativiteit van anderen. Waardoor ik me uit het veld liet slaan. Of het continu vergelijken met anderen. Iets waar ik me regelmatig op betrapt heb, maar waar ik nu steeds meer afstand van heb genomen. Daarnaast wil ik ook afscheid nemen van mijn onzekerheid en het idee dat ik iets niet kan of weet.
Mijn 2019 in één woord
Nee het is geen typfout. Ik bedoel echt 2019. Ik geloof namelijk in de wet van aantrekking. Dus ik wil één woord als jaarwoord hebben. Het woord waar komend jaar alles om draait. Natuurlijk zijn er nog een aantal andere dingen die belangrijk zijn, zoals vertrouwen, groei, aandacht en rust. Maar dit ene woord is wel mijn grote houvast.
FOCUS
Ik merk namelijk dat ik met regelmaat de focus kwijt raak, maar wanneer ik hem weer vind gaat alles een stuk makkelijker. Daarom wil ik op alle gebieden me meer focussen op wat echt belangrijk is. En dat is uiteindelijk toch ‘mijn verhaal’.
Hoe was jouw jaar? Wat neem jij mee naar 2019 en wat laat je achter?